ΠΕΡΙΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ : ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΣΜΟΣ, ΕΥΘΥΝΗ , ΑΝΘΡΩΠΙΑ
Ioannis Koutelekos
Monday, January 1, 2018
Publication year:
2018
Author:
- Koutelekos Ioannis, PhD, Associate Professor, Department of Nursing A',Technological Educational Institute of Athens
Keywords index:
Pages: 1-5
DOI: http://doi.org/10.5281/zenodo.1401093
Abstract:
Όπως γνωρίζετε ο ΣΥ.Δ.ΝΟ.Χ, είναι ενεργό μέλους του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Νοσηλευτών Χειρουργείου (EORNA) και κάθε χρόνο εορτάζει με τα μέλη του, εδώ και χρόνια την καθιέρωση τηςΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΠΕΡΙΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ στις 15 ΦΕΒΡΟΥΡΙΟΥ κάθε έτους.
Tο φετινό μήνυμα της Ευρωπαϊκής Ημέρας του Περιεγχειρητικού Νοσηλευτή είχε τον τίτλο:ΠΕΡΙΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ: ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΣΜΟΣ, ΕΥΘΥΝΗ, ΑΝΘΡΩΠΙΑτο οποίο περικλείει όλα το νόημα του ρόλου μας κοντά στον ασθενή.
Ο Περιεγχειρητικός Νοσηλευτής χρειάζεται να δραστηριοποιείται ωςEπαγγελματίαςπου ανταποκρίνεται τόσο στις σύγχρονες εξελίξεις της τεχνολογίας όσοκαι στους δεοντολογικούς κανόνες του επαγγέλματος, με ευγενικό και ευσυνείδητο τρόπο. Η καριέρα και οι ικανότητές του είναι ανάγκη να αναπτύσσονται βασιζόμενες σε ηθικές αρχές που να αναδεικνύουν την εργασιακή του ηθική και να τον καταξιώνουν ως επαγγελματία υγείας.1
Παράλληλα, ο Περιεγχειρητικός Νοσηλευτής συμμετέχει ως ισότιμο μέλοςτης διεπιστημονικής ομάδας στην παροχή υψηλής ποιότητας φροντίδας, επιδεικνύονταςυψηλού βαθμού επαγγελματισμό. Ο επαγγελματισμός στο χειρουργείο απαιτεί όχι μόνο την εξειδίκευση του Νοσηλευτή στην Περιεγχειρητική Νοσηλευτική, αλλά και την αυστηρή εργασιακή του ηθική, την τήρηση των δεοντολογικών αρχών του επαγγέλματος, την επιμέλεια, τη συνέπεια και την εφαρμογή κατάλληλων αποτελεσματικών δεξιοτήτων επικοινωνίας. Η πρόληψη πιθανών συγκρούσεων και η αποτελεσματική επίλυση των αναδυόμενων προβλημάτων αποτελούν στοιχεία επαγγελματισμού που χρειάζεται να διαθέτει ο Περιεγχειρητικός Νοσηλευτής, ώστε να εξασφαλιστεί η κατάλληλη περίθαλψη με γνώμονα την ασφάλεια του ασθενή.1,2Άλλωστε η τήρηση των ηθικών πρακτικών, η ποιοτική διαχείριση των αλληλεπιδράσεων με τους ασθενείς και γενικότερα με όλους τους εμπλεκόμενους χρήστες υπηρεσιών υγείας αποτελεί πηγή δέσμευσης για τους Περιεγχειρητικούς Νοσηλευτές, ώστε να καταδεικνύουν την κατάλληλη επαγγελματική συμπεριφορά.3
Επιπροσθέτως, ο Περιεγχειρητικός Νοσηλευτής χρειάζεται να είναιΥπεύθυνοςνα αναλαμβάνει τιςΕυθύνεςβάση των γνώσεων, της εμπειρίας και των δεξιοτήτωντου, όπως επίσηςνααξιολογεί τους ασθενείς πριν, κατά και μετά από κάθε χειρουργική επέμβαση. Ο Περιεγχειρητικός Νοσηλευτής οφείλει να ανακουφίζει τις ανησυχίες των ασθενών, να συμβάλλει σημαντικά στην αποτελεσματική ολοκλήρωση κάθε χειρουργικής επέμβασης, να διασφαλίζει κάθε είδους υλικό, να επιτηρεί λεπτομερώς για την πρόληψη χειρουργικών λοιμώξεων, να τηρεί την λίστα ελέγχου για την ασφάλεια της χειρουργικής επέμβασης, να ελέγχει τα μηχανήματα και τα υλικά καθ’ όλη τη διάρκεια, να παρακολουθεί τα ζωτικά σημεία του ασθενούς για να ανιχνεύει τυχόν διαφοροποιήσεις, να τηρεί τα πρότυπα ασφαλείας και τις κατάλληλες προφυλάξεις, να διαχειρίζεται κατάλληλα τους κανόνες ασηψίας αντισηψίας, να γνωρίζει σε βάθος τις διαδικασίες των χειρουργικών επεμβάσεων και τις ανάγκες των ασθενών και να επιδεικνύει με ψυχραιμία τις οργανωτικές του ικανότητες που στηρίζονται στις άριστες εργασιακές και διαπροσωπικές σχέσεις τόσο στις απλές καθημερινές συνθήκες εργασίας όσο και σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης.4
Ο ρόλος του Περιεγχειρητικού Νοσηλευτή γενικά ενεργοποιείται για τα συμφέροντα του χειρουργικού ασθενούς και γενικότερα συνηγορεί για την προστασία των νομικών δικαιωμάτων του ασθενούς, τηρώντας τις δεοντολογικές ηθικές αρχές με διαπολιτισμική προσέγγιση στο διηνεκές με σοφία, θάρρος και ειλικρίνεια.5Συγκεκριμένα ηEυθύνητου Περιεγχειρητικού Νοσηλευτή περιλαμβάνει:
·την εφαρμογή της νομοθεσίας και των κατευθυντήριων οδηγιών,
·την αποδοχή επαγγελματικής ευθύνης,
·την τήρηση Νοσηλευτικής φροντίδας βασισμένη σε γνώσεις με επιστημονικά τεκμηριωμένες πρακτικές,
·τη διασφάλιση ασφαλούς περιβάλλοντος,
·την τήρηση υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας,
·την εφαρμογή αρχών πρόληψης λοιμώξεων στην παροχή περιεγχειρητικής φροντίδας,
·τη διαχείριση βιολογικών υλικών για εργαστηριακό έλεγχο, την απόρριψη, ταφή ή συντήρηση / καθώς και σε περιπτώσεις μεταμόσχευσης,
·τη διαχείριση αποβλήτων, τη διασφάλιση αποτελεσματικών διαπροσωπικών σχέσεων με τους ασθενείς,
·την αναγνώριση απαιτήσεων της ομαδικής εργασίας με σκοπό την αποτελεσματική φροντίδα των ασθενών,
·την ανάπτυξη γραπτών και προφορικών στρατηγικών επικοινωνίας,
·τη χρήση αποτελεσματικών οργανωτικών και διοικητικών δεξιοτήτων,
·τον έλεγχο πρακτικών για τη διασφάλιση ποιότητας στην περίθαλψη,
·τη σωστή διαχείριση των ανθρωπίνων πόρων,
·την αποτελεσματικότητα στην προμήθεια υλικών πόρων,
·την τήρηση των κατευθυντήριων οδηγιών βέλτιστης πρακτικής με το μικρότερο δυνατό κόστος,
·την άσκηση αποτελεσματικής ηγεσίας με βάση την κατανόηση και τον αμοιβαίο σεβασμό με συνέπεια στην παροχή υψηλής ποιότητας φροντίδας,
·τη δέσμευση για προσωπική και επαγγελματική ανάπτυξη των εργαζομένων, την παροχή δυνατοτήτων εκπαίδευσης.6
Η φροντίδα με επίκεντρο τον ασθενή είναι ο κύριος ρόλος του Περιεγχειρητικού Νοσηλευτή και σκιαγραφεί τοΑνθρωπιστικόπροφίλ που χρειάζεται να διαθέτει, ώστε να καταξιωθεί ως Υπεύθυνος Επαγγελματίας Υγείας. Άλλωστε η σύγχρονη μεταβαλλόμενη τεχνολογία και η ταλαιπωρία από το γραφειοκρατικό σύστημα των υπηρεσιών υγείας έχουν απομακρύνει τους επαγγελματίες υγείας από τους χειρουργικούς ασθενείς με αποτέλεσμα οι ασθενείς να νιώθουν ότι τους παρέχεται λιγότερος σεβασμός, μειωμένη ουσιαστική προσοχή και λιγότερος ποιοτικός χρόνος. Οι Περιεγχειρητικοί Νοσηλευτές οφείλουν να αξιοποιήσουν τα οφέλη τις σύγχρονης βιοτεχνολογικής ανάπτυξης και να ενσωματώσουν ένα εφαρμόσιμο ανθρωπιστικό μοντέλο φροντίδας που να επικεντρώνεται στις εκφρασμένες ανάγκες των χειρουργικών ασθενών τους, σε όλες τις αγχωτικές στιγμές που βιώνουν κατά την Περιεγχειρητική διαδικασία.7
Ο ανθρωπισμός, άλλωστε εμπεριέχει την ενσυναίσθηση, τον αλτρουισμό και την συμπόνια, έννοιες, που χρειάζεται να διδάσκονται σε όλους τους επαγγελματίες υγείας από το προπτυχιακό επίπεδο. Η εκπαίδευση στο ανθρωπιστικό μοντέλο δίνει έμφαση στην ταπεινοφροσύνη και στην επιθυμία, ώστε να διατηρηθούν υψηλά πρότυπα συμπεριφοράς στους επαγγελματίες υγείας. Η πρακτική της διδασκαλίας του ανθρωπισμού ενσωματώνει τρία βήματα: α) τις προοπτικές που χρειάζεται να προσδιορίσουν οι ασθενείς και οι οικογένειάς τους, β) την αντανάκλαση αυτών των προσδοκιών στον τρόπο σύγκλισης ή σύγκρουσης των απόψεων τους και τέλος γ) τον τρόπο με τον οποίο όλα αυτά δύναται να εφαρμοστούν με αλτρουιστικό τρόπο, ώστενα προωθηθεί η ανθρωπιστική φροντίδα υγείας στην καθημερινήπρακτική. Είναι γεγονός ότι, οι ασθενείς που νοσηλεύτηκαν μέσα σε ανθρωπιστικό κλίμα φροντίδας υγείας είχαν καλύτερη έκβαση της νόσου τους. Το σημερινό περιβάλλον περίθαλψης θέτει προκλήσεις σε αυτή την προσέγγιση της ανθρωπιστικής πρακτικής και στις πραγματικές ανάγκες των ασθενών.8-10Download PDF