ΑΠΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΕΜΦΥΤΕΥΣΙΜΩΝ ΚΑΡΔΙΑΚΩΝ ΣΥΣΚΕΥΩΝ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΤΕΛΙΚΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ ΜΕ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ
Παγώνα Μέτου
Σάββατο, 1 Ιουλίου 2023
Έτος δημοσίευσης:
2023
Συγγραφέας:
- Μέτου Παγώνα, Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα σπουδών «Εξειδικευμένη Κλινική Νοσηλευτική» με Ειδίκευση στην «Παθολογική Νοσηλευτική», Νοσηλευτική, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, Aθήνα
Ευρετήριο όρων:
Σελίδες: 239-246
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η εμφύτευση καρδιακών συσκευών σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια έχει συντελέσει στην βελτίωση
της ποιότητας ζωής. Παρ’ όλα αυτά, στα τελικά στάδια της νόσου απαιτείται απενεργοποίηση των συσκευών για έναν
ειρηνικό θάνατο και αποφυγή της ταλαιπωρίας των ασθενών. Σκοπός της παρούσας ανασκόπησης ήταν η διερεύνηση
της απενεργοποίησης των εμφυτεύσιμων καρδιακών συσκευών σε ασθενείς τελικού σταδίου με καρδιακή ανεπάρκεια.
Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική ανασκόπηση μελετών που δημοσιεύτηκαν από το 2010 έως και το
2023 στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων PubMed και Google Schoolar. Στην αναζήτηση χρησιμοποιήθηκαν οι εξής
λέξεις κλειδιά: «pacemaker», «defibrillator», «terminal patients» «deactivation» και «heart failure». Αποτελέσματα:
Σύμφωνα με την βιβλιογραφία, η απενεργοποίηση των εμφυτεύσιμων συσκευών σε ασθενείς τελικού σταδίου
πραγματοποιείται σπάνια και είναι λιγότερο εφικτή σε ασθενείς με βηματοδότη. Οι παγκόσμιες κατευθυντήριες οδηγίες
στην Καρδιολογία τονίζουν ότι, οι ασθενείς θα πρέπει να συμμετέχουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, να γνωρίζουν
τις πιθανές επιπλοκές που σχετίζονται με την εμφύτευση και να ενημερώνονται για τις περιπτώσεις απενεργοποίησης
(π.χ. τελική νόσος). Οι συζητήσεις σχετικά με την απενεργοποίηση των συσκευών οφείλουν, να παρέχουν μια ευρύτερη
κατανόηση της χρονιότητας και της πορείας της νόσου, της επιβάρυνσης των ασθενών και των οικογενειών τους και της
θνησιμότητας. Ως προς το φύλο, οι άνδρες είναι περισσότερο απρόθυμοι, να συζητήσουν σχετικά με την απενεργοποίηση
των συσκευών, μέσω εκ των προτέρων σχεδιασμού φροντίδας. Οι επαγγελματίες υγείας οφείλουν να διασφαλίζουν, ότι
οι ασθενείς αντιλαμβάνονται τους λόγους για τις συστάσεις απενεργοποίησης, να είναι σε θέση να αντιμετωπίζουν τους
φόβους των ασθενών και να κατανοούν τις αποφάσεις υπέρ ή κατά μιας προτεινόμενης θεραπείας. Συμπεράσματα: Οι
γνώσεις των επαγγελματιών υγείας για την απενεργοποίηση εμφυτεύσιμων καρδιακών συσκευών πρέπει να βελτιωθούν
προκειμένου να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ των κατευθυντήριων οδηγιών και της κλινικής πρακτικής.
