Ψυχοκοινωνικές και πολιτισμικές όψεις του πόνου. Θέματα φύλου και ταυτότητας στον πόνο

Η καταγραφή του πόνου ξεκινά ταυτόχρονα με την καταγραφή της ιστορίας. Η εμπειρία αυτή θεμελιώνεται σε πολιτισμικούς και κοινωνικούς παράγοντες. Αυτοί καθορίζουν την αντίληψη και έκφραση του πόνου, την αναζήτηση ιατρικής βοήθειας και την δεκτικότητα στη θεραπεία. Σκοπός της παρούσης μελέτης ήταν η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας όσον αφορά τις ψυχοκοινωνικές και πολιτισμικές όψεις του πόνου. 

Υλικό και μέθοδος : Η μεθοδολογία της εργασίας περιελάμβανε αναζήτηση σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων κυρίως στο pubmed που αναφέρονταν στις ψυχοκοινωνικές και πολιτισμικές όψεις του πόνου.

Αποτελέσματα : Στις μελέτες καταγράφονται διαφορές μεταξύ διαφορετικών εθνοτήτων αλλά και μεταξύ των ατόμων της ίδιας εθνότητας. Ο πόνος απειλεί την ανθρώπινη υπόσταση, προκαλεί αίσθηση πρόωρης γήρανσης, αυτοπαγίδευση καθοριστικών πλευρών της προσωπικότητας του ατόμου και κοινωνική απομόνωση. Ο πόνος έχει ψυχολογικές παραμέτρους καθώς διακόπτει τις γνωσιακές ή άλλες λειτουργίες που επιτελεί το άτομο τη στιγμή της εφαρμογής του επώδυνου ερεθίσματος ενώ παρεμβάλλεται στη ζωή του ατόμου εφόσον γίνει χρόνιος. Κάποια επώδυνα σύνδρομα προτιμούν τις γυναίκες ενώ οι γυναίκες φαίνεται να είναι πιο ευαίσθητες στον πόνο. Πιθανά αυτό να σχετίζεται με ορμονικούς παράγοντες, διαφορές στην ανατομία, σε υποδοχείς οπιοειδών αλλά και με ψυχολογικούς καικοινωνικούς παράγοντες.

Συμπεράσματα: Η αντίληψη του πόνου είναι υποκειμενική και πολυπαραγοντική. Το ίδιο και οι επιπτώσεις των χρόνιων επώδυνων συνδρόμων στον άνθρωπο. Η έρευνα για την αναζήτηση των αιτιών αυτής της πολυπλοκότητας είναι μακρά και εξαντλητική. Ωστόσο αποτελεί χρέος των λειτουργών της υγείας η συνεχής προσπάθεια ανακούφισης του ασθενή από τον πόνο του.